In deze Voorjaarsklassiekers.be Special kijken we nog eenmaal terug op het wielerjaar 2021. Van de explosieve versnelling van MVDP op de Santa Catarina in de Strade Bianche tot de verrassing van Stuyven in La Primavera en via de tweede gele trui van Pogie en de derde rode trui van Rogie naar de herfst- en moddereditie van Parijs-Roubaix – en weer terug naar het Vlaams voorjaar. En natuurlijk het WK op de weg in Leuven. Beloofd, we beschouwen het jaar wat chronologischer na. Geniet en kijk mee terug naar de hoogtepunten van een bewogen wielerjaar 2021!

Tweede corona jaar op rij: opnieuw alternatieve voorbereidingskoersen op het voorjaar 

Geen traditionele opener van het UCI WorldTour seizoen in Australië en weinig tot geen reisjes naar zonnige, verre oorden. Etappekoersen als de Tour de La Provence, de Ster van Bessèges en de Tour du Hout Var werden belangrijkere voorbereidingskoersen dan ooit. Davide Ballerini bewees dat het zo ook kan. Zijn uitmuntende performance met twee zeges en eenmaal nummer twee in de Provence bleek een perfecte voorbereider op zijn overwinning in de Omloop het Nieuwsblad. Kuurne-Brussel-Kuurne winnaar Mads Pedersen reed dan juist weer warm in de Ster van Bessèges.

Atypische Primavera waar Jasper Stuyven vriend en vijand verrast

Als een kleine sprinter als Caleb ‘The Pocket Rocket’ Ewan in tweede positie de Cipressa opdraait in de diepe finale van Milaan San Remo, dan weet je het. Dit gaat een atypische worden. Het zou op voorhand hoe dan ook iemand van de ‘De Grote Drie’ worden. Alleen de volgorde was nog niet bekend. Locatie Cipressa of Poggio. Op eerstgenoemde was er een ware wapen stilte, wellicht  vooral door het snerpend hoge tempo van het controlerende Jumbo-Visma.

Dan maar vuurwerk van de matadoren op de Poggio di San Remo? Neen. Julian Alaphilippe en Wout van Aert kwamen echter niet los en Mathieu van der Poel – die twee weken voor San Remo nog op uiterst fraaie wijze in de steile straten van Siena de Strade Bianche wist te winnen en daarom dé topfavoriet was – zat slecht gesitueerd en zag de gedroomde zege in San Remo in rook opgaan.

In de afzink zag chocolatier Jasper Stuyven zijn kans schoon. Met een slijpende demarrage reed hij naar zijn eerste monumentale overwinning én een primeur: hij was de eerste coureur die won in een koers waar zowel Van der Poel, van Aert als Alaphilippe aan de start stonden.

De E3 en Ronde dubbel van keienkoning Kasper Asgreen

We schreven er dit voorjaar al een heel stuk over. En ook deze lente herhaalde de geschiedenis zich. Wie sterk is in de E3 Prijs, is automatisch een grote favoriet voor de Ronde. Maar het monument ook winnen, ga er maar aan staan. Dat Kasper Asgreen de onverslaanbaar geachte Mathieu van der Poel in een sprint in de straten van Oudenaarde klopte, had niemand verwacht. Toch paste het scenario perfect in de wet van de ‘Dubbel van de E3 en de Ronde’.

Na onder andere Tom Boonen in 2005, 2006 en 2012, Fabian Cancellara in 2010 en 2013, Niki Terpstra in 2018 flikte ook de Deense kasseienklepper van Deceuninck-Quick Step het.

De koers kwam thuis in Vlaanderen, maar de regenboogtrui bleef niet achter

‘De koers komt thuis’. En in die koers zou man-in-vorm Wout van Aert het even doen. De scenarioschrijver hield niet rekening met een Franse springveer. Het duveltje-uit-het-doosje van Deceuninck-Quick Step verpeste een volksfeest door op de Smeysberg, de scherprechter van het typische Flandriens parcours, op karakteristieke wijze toe. De Belgische fans, die in en rondom Antwerpen, Leuven en Overijse rijen dik en in grote getale op de koers afkwamen, in mineur achterlatend. Geen regenboogtrui voor de Belgen, maar het volksfeest kon niemand hun afpakken. Nederlands troost én de eer werd gered door een ijzersterke Dylan van Baarle, die – strijkijzer dat hij is – Michael Valgren en Jasper Stuyven klopte in de strijd om het zilver.

De letterlijke Hel van het Noorden, de meest fotogenieke koers sinds tijden

Van de Ronde van Vlaanderen worden de laatste jaren prachtige reportages gemaakt waarin je letterlijk op de schoot zit van de hoofdrolspelers van de koers (zo herbeleef je hier de Ronde 104), maar de televisie producent die dit bij de afgelopen editie van Parijs-Roubaix had bedacht en uitgevoerd, had goud in de handen. In twintig jaar hebben we niet zo’n natte Roubaix gekend, waar de hemelsluizen in Noord-Frankrijk dagenlang open stonden.

De herfsteditie van 2021 was er één om van te smullen, de beelden onwerkelijk maar historisch. Het was smerig, modderig, blubberig en glibberig. Uitgemergelde renners die over de finish kwamen verkleed als mijnwerkers. Glibberen in het Bos van Wallers. Met motor en al de sloot in. Afzien. Kou. Nat. Maar ook de acrobatische Mathieu van der Poel. En de tranen van Sonny Colbrelli. De Italiaan die eerder het EK won kende een droom na-seizoen.

Alleskunner en man van het jaar Tadej Pogačar

Dat alleskunner en veelwinnaar Tadej Pogačar eind november 2021 de Vélo d’Or – de jaarprijs van het Franse wielermagazine Vélo Magazine dat verbonden is aan de Tour de France-organisatie en aan sportkrant L’Equipe – kreeg uitgereikt en zo Julian Alaphilippe opvolgde, was meer dan logisch. Op de Vlaamse klassiekers na heerste de jonge Sloveen zo’n beetje overal. Het klassieke Openingsweekend met de Omloop en Kuurne was nog niet verreden of Pogie had zijn eerste rittenkoers al op zak: de UAE Tour 2021 werd een prooi voor de renner van de thuis rijdende ploeg.

Een maand later maakte ‘De Grote Drie’ het Pogačar nog lastig, maar wist hij – en niemand anders – al vroeg in het seizoen zijn tweede zege te pakken: de Tirreno-Adriatico was een feit. Dat de pas 23-jarige veelvraat in de voorbereiding op de Tour de France ook eventjes het oudste wielermonument Luik-Bastenaken-Luik won deed veel wenkbrauwen fronzen. Piekte hij te vroeg of was hij in uitzonderlijke vorm? Het laatste bleek. In juli wist hij, met groots machtvertoon, voor de tweede opeenvolgende keer de Tour de France te winnen en een week later pakte hij ook nog even het brons op de Olympische wegwedstrijd. Dat nota bene hij begin oktober in de Ronde van Lombardije, de afsluitende en laatste klassieker van het jaar, zegevierde was tekenend voor het seizoen. Het seizoen van alleskunner en veelwinnaar van de klasbak van UAE Emirates.

Slotwoord: wielerjaar 2021 was het jaar van de vroege attaques

Het begon eigenlijk al met Julian Alaphilippe en Mathieu van der Poel in het Openingsweekend. De wereldkampioen ging op dertig kilometer van de meet op solo, de Nederlander gooide een dag later op meer dan tachtig (!) kilometer al de knuppel in het hoenderhok. In beide gevallen zonder succes, maar de toon was gezet. Het was bij uitstek het jaar van de vroege attaques: vroege aanvallen en zeer snel opengebroken koersen, waar de wielerfans alleen maar van kunnen smullen.

Of het de Tirreno-Adriatico was, waar Mathieu van der Poel in de stromende regen koos om aan te vallen en zo niet koud te worden (echt waar), of de Mont Ventoux-etappe waar Wout van Aert later solo aan kwam, of de gezamenlijke aanval van de rivalen Egan Bernal en, latere eindwinnaar, Primož Roglič in de Vuelta a España. Of wat te denken van de WK op de weg, waar de koers al op 175 (!) kilometer voor de meet werd opengebroken. Vroeg aanvallen was de trend van het jaar.

En misschien wel de mooiste, was de aanval vanuit de start. Etappe 7 Tour de France 2021, hoofdrolspelers Wout van Aert en Mathieu van der Poel. De laatstgenoemde in het geel, door zijn huzarenstukje op de Mur de Bretagne (juist, ook al vanuit de aanval) eerder die Tour. Als er iets is wat wij graag opnieuw zouden willen zien in 2022 dan zou het dit wel zijn!

Eindejaarslijstjes: wie won waar in wielerjaar 2021?

Winnaars klassiekers en eendagswedstrijden wielerjaar 2021

Zaterdag 27 februari: Omloop het Nieuwsblad – Davide Ballerini
Zondag 28 februari: Kuurne-Brussel-Kuurne – Mads Pedersen
Zaterdag 6 maart: Strade Bianche – Mathieu van der Poel
Zaterdag 20 maart: Milaan San Remo – Jasper Stuyven
Vrijdag 26 maart: E3 BinckBank Classic – Kasper Asgreen
Zondag 28 maart: Gent-Wevelgem – Wout van Aert
Woensdag 31 maart: Dwars door Vlaanderen – Dylan van Baarle
Zondag 4 april: Ronde van Vlaanderen – Kasper Asgreen
Woensdag 7 april: Scheldeprijs Schoten – Jasper Philipsen
Woensdag 14 april: Brabantse Pijl – Tom Pidcock
Zondag 18 april: Amstel Gold Race – Wout van Aert
Woensdag 21 april: Waalse Pijl – Julian Alaphilippe
Zondag 25 april: Luik-Bastenaken-Luik – Tadej Pogačar
Zaterdag 24 juli: Olympische wegrit – Tadej Pogačar
Zondag 12 september EK op de weg – Sonny Colbrelli
Zondag 26 september: WK op de weg – Julian Alaphilippe
Zondag 3 oktober: Parijs-Roubaix – Sonny Colbrelli
Zondag 9 oktober: Ronde van Lombardije – Tadej Pogačar

Belangrijkste UCI WorldTour rittenkoersen wielerjaar 2021

Februari: UAE Tour – Tadej Pogačar
Maart: Tirreno-Adriatico – Tadej Pogačar
Maart: Parijs-Nice: Maximilian Schachmann
April: Ronde van het Baskenland: Primož Roglič
Mei: Giro d’Italia – Egan Bernal
Mei: Criterium du Dauphine: Richie Porte
Juni: Ronde van Zwitserland – Richie Carapaz
Juli: Tour de France – Tadej Pogačar
Augustus: Benelux Tour – Sonny Colbrelli

Wielerjaar 2021 bonus: de vijftien mooiste van Michel Wuyts